بررسی تفاوت های حافظه Registered و Unbuffered

سرور اچ پی، کامپیوتر یا سیستم خود، برای اینکه بدانیم از چه مدل حافظه رم استفاده کنیم به المان های زیادی بستگی باید توجه کنیم؛ مثلاً برخی از سرورها مانند HPE Proliant ML30 GEN 10 فقط از رم های Unbuffered پشتیبانی می کنند و برخی دیگر از رم های Buffered و مدل های دیگر. در این مقاله به بررسی تفاوت رم های Registered و Unbuffered یا به اصطلاح دیگر رم های DIMM و UDIMM خواهیم پرداخت.

آشنایی با حافظه بافر (Buffered Memory)

حافظه بافر (معروف بهRegistered Memory )، حافظه ای است که یک رجیستر (Registered) بین رم و کنترلر رم دارد. کار رجیستر این است که بار الکتریکی موجود در کنترلر را کاهش داده و موجب پایداری بیشتر آن شود. در این مدل حافظه ها، دیتا ابتدا برای رجیستر ارسال می شود و سپس رجیستر دیتا را به DRAM (چیپست های مشکی رنگ روی ماژول رم) ارسال می کند که پردازش انجام بگیرد. به بیانی دیگر میتوان اینگونه گفت که رجیستر واسطه ای بین پردازنده و اطلاعات رم است.همچنین این رم ها، باید با مادربرد سازگاری داشته باشند تا قابلیت استفاده داشته باشند. بسته به نوع مادربرد و اینکه از چه مدل حافظه هایی پشتیبانی می کنند باید حافظه درست را برای سیستم خود انتخاب کنیم.
در یک (Registered DIMM) RDIMMهنگامی که سیگنال ها به تراشه ها ارسال می شوند (مثلا آدرس ها) از یک رجیستر (Registery Chip) عبور می کنند. این رجیستر، سیگنال ها را تقویت و همگام می کند و به این ترتیب زمان بندی ها منظم می شوند. از مزایای RDIMM این است که تعداد اسلات های (DIMM) بیشتری توسط سیستم ساپورت می شود. به همین علت کامپیوترهایی که دو سوکت رم دارند از UDIMM (Unbuffered DIMM) و کامپیوترهایی که ۲۴ یا ۴۸ سوکت دارند از RDIMM استفاده می کنند.

آشنایی با حافظه غیربافر (UnBuffered Memory)

حافظه ی غیربافر (معروف به Unregistered) ، حافظه ای است که هیچ رجیستری بین کنترلر و رم آن وجود ندارد. همین عامل سبب می شود که کنترلر حافظه (معمولا بر روی مادربرد قرار میگیرد) مستقیما با خود رم ارتباط داشته باشد که باعث می شود کارایی آن نسبت به رم های Registered بیشتر باشد.ولی از طرف دیگر باعث افزایش بار الکتریکی می شود و قابلیت اطمینان کاهش یابد؛ یعنی احتمال خرابی آن و آسیب رساندن به مادربرد دستگاه بیشتر است اما خب سرعت و عملکرد آن نسبت به حافظه های Registered بیشتر است.

قابلیت ECC در حافظه های RAM

رم هایی با قابلیت تصحیح و تشخیص خطا یا (Error Checking and Correction) ECC به صورت فراگیر در تجهیزات فناوری اطلاعات (IT) مورد استفاده قرار میگیرند. به این صورت که یک بیت پریتی (parity) به همراه هر ۸ بیت )به صورت( ECC ، قابلیت دریافت و بازیابی داده ها را به صورت همزمان دارد. بر خلاف بیت پریتی در رید (RAID 5 یا RAID 4)، که تولیدکنندگان رم معمولا علاوه بر ۸ چیپ حافظه، یک چیپ اضافه هم قرار میدهند تا هیچ ظرفیت قابل استفاده حافظه مورد استفاده قرار نگیرد و ظرفیت کم نشود. هنگامی که یک بیت حافظه دچار خطا می شود، از اطلاعات بیت پریتی برای تصحیح داده ها استفاده می شود.

نتیجه گیری

از آنجا که برای تولید رم های Registered، مدارهای الکتریکی بیشتری مورد استفاده قرار میگیرد به طبع هزینه آن نسبت به رم های Unbuffered بیشتر می شود. البته سرعت این رم ها نسبت به رم های Unbuffered کمتر است، علت سرعت پایین تر این رم ها وجود یک سیکل اضافی هنگام عملیات خواندن و نوشتن بر روی داده های حافظه است. البته بسته به نوع سیستم این سیکل اضافی قابل چشم پوشی است و تاثیر زیادی ندارد. از رم های registered، به علت پایداری و قابلیت اطمینان بالایی که دارند معمولا در سرورها استفاده می شود.برای کامپیوترهای شخصی، رم های Unbuffered معمولا مورد بهتری هستند هم به دلیل سرعت بالا و هم به دلیل اینکه قیمت کمتری دارند.البته پایداری و قابلیت اطمینان رم های Unbuffered ، پایین تر است.
در کامپیوتر های شخصی استفاده از ECC اهمیت چندانی ندارد، به این دلیل که یک خطای تک بیت در هر ۱GB یا ۲GB ممکن است ماهی یکبار رخ دهد. (مثلا برای PC یعنی هنگ کردن برنامه، یا در بدترین حالت reboot شدن سیستم) ولی در سرورها قضیه متفاوت است و ECC برای امنیت و به روز بودن اطلاعات امری ضروری است.
هر دو مدل رم Registered) یا(Unbuffered می توانند از قابلیت ECC پشتیبانی کنند؛ یعنی این حافظه ها می توانند هم ECC و هم Non-ECC باشند.